Glazen of bekers

Leerlingen.

Je kunt niet met ze, en je kunt niet zonder ze. Vrij letterlijk zelfs, dat laatste. Want klassen zonder leerlingen leiden vrij snel (denk ik) tot het einde van mijn loopbaan in het onderwijs.

Maar zo af en toe komen ze met pareltjes van opmerkingen. Daar houd ik van.

Zoals bijvoorbeeld het volgende. In ons rekenboek (van een niet nader genoemde methode van een niet nader genoemde uitgever) staat de volgende som:

raresom

We behandelen de som in de les, bedenken klassikaal wat de antwoorden op de vragen zijn en leerlingen leggen uit hoe ze op hun antwoord zijn gekomen.

En dan komen we bij vraag (d). En merkt een leerling op: “Meneer, vraag (d) kunnen we niet oplossen, want ze vertellen er niet bij hoeveel ranja er in een beker past.”

Ik kijk even goed, en begin aan een zin waarin ik uit wil leggen dat er toch heel duidelijk bij vraag (c) vermeld staat hoeveel er in een… juist ja, ‘glas’ zit. Dus niet ‘beker’. Dus ik stop met praten, want ik zie het ‘probleem’.

En als ik even eerlijk mag zijn (en dat mag ik), dan geef ik deze leerling gelijk. Om de continuïteit te bewaren had ik er zelf voor gekozen om het in de gehele som over OF glazen, OF bekers te hebben. Ik heb me nog even afgevraagd of de uitgever het misschien expres heeft gedaan. Maar eigenlijk denk ik van niet. Ik vind het slordig.

Je kunt er wat van vinden (kan ik ook: even logisch nadenken en je begrijp toch wel dat ze er hetzelfde mee bedoelen!), maar even heel droog bekeken: de leerling heeft gelijk. Een beker is niet hetzelfde als een glas. Bedenk ik wat voor glazen ik thuis heb staan, en hoe een beker die doorgaans op sportdagen wordt uitgedeeld er uit ziet, dan wijkt de inhoud waarschijnlijk af.

En op sportdagen geef je mensen niet drie keer een glas ranja. Dat doe je in (plastic/kartonnen) bekers. En er staat nergens in de som hoeveel er in zo’n beker past.

Een slechte som is het niet (leuk om klassikaal op te lossen), maar de uitgever krijgt toch even een mailtje. Of ze het woord ‘ranja’ alsjeblieft willen vervangen door ‘limonade’.

Leerlingen, bedankt!

Bijna 1 april…

Nee, geen grappen en grollen. De titel koos ik alleen maar omdat het 31 maart is. Ik schrijf dit bericht in de ik-vorm om een aantal nieuwe volgers van de pas opgestarte Facebook ‘dochter’ te verwelkomen (ja, ik heb het over jullie, G-VP2). Welkom dus. En bedankt voor de medewerking aan het korte,  ook op eigen belang gerichte, social media experiment waarbij we vanmiddag nog mijn broer naar de tweede plek hebben weten te stemmen.

Ook welkom natuurlijk aan de andere volgers; ik hoop dat ik jullie aandacht wat langer vast kan houden door dingen te plaatsen die interessant, handig of gewoonweg leuk genoeg zijn om terug te blijven komen.

Binnenkort mag ik de opleidingen Zorg en Welzijn deels vertegenwoordigen in een workshop op een conferentie voor rekendocenten, waar ik later verslag van zal doen. Mijn belangrijkste boodschap zal zijn hoeveel plezier ik heb in mijn werk met jullie, studenten op het mbo, en wat we allemaal met elkaar kunnen bereiken in de rekenlessen.

Maar voor nu vooral: iedereen die heeft meegeholpen bij het stemmen op mijn broer bedankt. Alle beetjes helpen en hij staat hoog genoeg om een kans te maken.

En aan mijn leerlingen: tot de volgende les.

😉👍

Tegen de lamp

Leerling (met flinke kennis van rekenen – naar eigen inzicht…):

Meneer, waarom moet ik in vredesnaam zo’n simpele som als 9 + 3 in deze toets maken?

Ik (rekendocent die wil checken of de lesstof over is gekomen):

Omdat je als antwoord 11 hebt ingevuld.

Leerling:

Gaat zitten…